در روایات آمده است: مهریه کم، نشانه برتری زن است، و سنگینی مهریه باعث دشمنی می شود. اگر چه مهریه در اسلام برای زنان یک هدیه و پیشکش از طرف مردان قرار داده شده ولی این هدیه هیچگاه نباید به ابزاری برای به دام انداختن مردان تلقی شود ضمن اینکه زنان باید بدانند اگر مردی مهریه ی سنگین را قبول میکند دلیل بر این است که یا قصد پرداخت آن را ندارد و به قولی پایبند به این ضرب المثل است که ,ٌ مهریه را کی داده کی گرفته و همگان میدانند ثبات هیچ زندگی زناشویی به مهریه نیست.
مهریه هیچگاه ضامن خوشبختی زنان نمی شود حتی اگر زنی بعد از طلاق مهریه را به طور تمام و کمال و به یکباره دریافت کند هیچگاه این پول ضامن خوشبختی او نیست چرا که روح و روان او با طلاق و آسیب های قبل و بعد از آن صدمه دیده و این صدمه هیچگاه با گرفتن مهریه ترمیم نمیشود پس بهتر آنست که زنان در هنگام ازدواج بجای اینکه در فکر مهریه سنگین باشند با تحقیق و تفحص بیشتر ، مردی در شان خود پیدا کنند و مردان نیز در هنگام ازدواج به این فکر باشند که مهریه عندالمطالبه است و هر گاه که زن بخواهد باید مهریه اش پرداخت شود پس از قبول مهریه سنگین خوداری کنند و تنها مهریه ای را بپذیرند که توان پرداخت آن را در هر زمانی داشته باشند .
مهریه سنگین، نه تنها خانواده که بدنبال ان جامعه را هم از تعادل خارج میکند. یک جامعه فقط زمانی به خوشبختی و تعادل میرسد که زن و مرد برای هم مانند لباسی باشند عیب های همدیگر را بپوشانند و سختی ها را با هم پشت سر بگذارند تا فرزندان آنها نیز این راه و رسم را برای زندگی آینده شان یاد بگیرند
